Richting van energie

Al een aantal jaren vroeg ik me af door welk mechanisme het komt dat de ene mens zich ontwikkelt tot extravert, met zijn reacties naar buiten gericht op de omgeving, en de andere mens tot introvert, en zijn reacties naar binnen keert. Welk mechanisme ligt daar aan ten grondslag? En vervolgens: op welke manier kunnen zij zichzelf herkennen in elkaar en tot verbinding in eenheid komen?

En op een dag kwam plots in mij op dat de keuze voor/de affiniteit met/de gehechtheid aan water òf lucht de bevestiging is van de geboorte in de stof, bevestiging van het Zijn in de dualiteit. Met de keuze voor lucht of water (mentaal, emotie) is een keuze gemaakt voor de manier beleven van ervaring. Keuzes en gehechtheden kleuren onze ervaringen.

Wanneer je net geboren bent is de eerste grote stap de vorming van een persoonlijkheid, om je te kunnen vestigen in de dualiteit.

Er manifesteert zich een energetische beweging die primair naar binnen gericht (introvert), of een beweging die primair naar buiten is gericht (extravert) . Deze beweging is mede bepalend voor de te ontwikkelen werkwijze van de persoonlijkheid en vormt de lijn waarlangs de ervaringen lopen.

Zo lijkt de één verdwaald te zijn in de eenheid, terwijl de ander zich verstrikt waant in afgescheidenheid, maar in wezen zijn het gewoon twee uitingen van één energie.

Als mens leven we in de dualiteit, echter onze geestelijke Essentie is en blijft heelheid. Terwijl de dominante kant zich manifesteert, gaat de recessieve kant in de schaduw mee. Het is de bedoeling dat we onze heelheid gaan herkennen, erkennen en accepteren. Dat we ons weer herinneren wie wij ten diepste Zijn.

Hoewel de werkwijze om "elkaar" te leren kennen zal verschillen, is er maar één samensmelting mogelijk: via de omvatting in het Hart - in de Bron - door, al is het maar voor een moment, de controle van de persoonlijkheid los te laten. Door volledige acceptatie van wie Je ten diepste Bent en de bron van verstrikking/verdwaling toe te vertrouwen aan het Hart geeft het ruimte voor vernieuwing van bewustzijn.

Dan vindt in die ene seconde, in dat ene moment, de samensmelting plaats van het Hoger Zijn en het lager zijn en dat is als een huwelijk dat gesloten wordt in het hart. Het gevolg is dat je naar buiten toe "jezelf in de ander" ontdekt en "de ander in jezelf".

 

Mijn ervaring als introvert mens

In het algemeen ervaart de mens de wereld door het filter van zijn innerlijke beleving en stemt hier vervolgens zijn handelen op af. Bij een introvert is de energie naar binnen gericht, op de eigen gedachten en gevoelens’.

Wanneer ik kijk naar allerlei perioden in mijn leven, zie ik allereerst een sterk naar binnen gerichte beweging van energie en eigenlijk weet ik ook al heel lang dat ik m’n beleving van de wereld op introverte wijze kleur. Dus inderdaad: mijn persoonlijkheid is introvert, en derhalve verloopt op die wijze de lijn van mijn ervaringen én de ontwikkeling van de daarbij behorende kwaliteiten.

Wanneer ik kijk naar de leidraad in m’n leven neem ik dit waar in een opeenvolging van perioden. Zoom ik in op een soort samenvatting van elk van die perioden, dan zie ik dat de energie zich telkens afwisselend op twee manieren laat vertalen in twee kanten die beide tot m’n persoonlijkheid behoren: de ene kant heeft een vluchtreactie, de andere kant heeft het op zich genomen om m’n vluchtende zelf bij de kraag te vatten. Gedurende allerlei perioden – al vanaf m’n geboorte - was er sprake van die afwisseling en vanuit dit overzicht kan ik een indeling maken van de leeftijdsfasen en gelaagdheden hierin.

Uiteindelijk, als ik er nu goed naar kijk, zie ik ook een ándere samenhang. Alle energie is één energie, één doorgaande lijn met twee polen. De ene pool - met de sterk naar binnen gerichte energie – wordt door de andere pool als het ware uitgenodigd en gestimuleerd om zich te laten horen, zich te laten zien. Een uitnodiging om te centreren, om tot eenheid te komen.

De uitnodiging om tot eenheid te komen is ook precies wat ik ervaren heb gedurende de Opleidingsjaren van de Stichting VSG, in de Vereniging VSGP en in Centrum Aglaja met de daar aanwezigen.

Ieders persoonlijke eigenheid is welkom. Er is eenheid in verscheidenheid van vormgeving. Juist door als groep die verscheidenheid aan ervaringen en invalshoeken met elkaar te delen, kunnen wij leren van elkaar en elkaar stimuleren. Zo ontstaat er een ruimer en omvattender beeld, zowel in onszelf als in de groep. En zo in het klein in het groot: wat wij tot stand brengen in onszelf is van invloed op de groep, op het Veld, op de Mensheid, op het Plan der Schepping, op het Al.

Conclusie: wanneer onze bewuste keuze het proces van Spirituele Integratie is, maken we in onze energie van lieverlee ruimte daartoe. En dat doen we door ons steeds weer te herinneren wie WE ZIJN en datgene waarvan we ooit dachten dat we het waren, vrij te laten en open te laten hoe bewustzijn zich in ons ontvouwt.